സുന്ദരമാനസം

സുന്ദരമാനസം 

സുന്ദരമാനസം 


പ്രിയേ , നമുക്കിടയിലും 
ഒന്നും  ബാക്കി വെപ്പിക്കാതെ
 കാലമൊരു  പുഴക്കുത്തായ്
 നിറഞ്ഞൊഴുകുമല്ലോ ....
ഒരു ശൂന്യബിന്ദുവായെന്നെ
ദൈവം മായ്ച്ചാകാശ
 കാഴച്ചയാക്കുമല്ലോ......
എൻ ,  ഇന്നിൻ  മൗനം 
അന്നു നിന്നിൽ 
വാചാലമാകുമല്ലോ ....
അന്ന് നിന്നെ ഞാൻ
 അറിയതായിരം
തവണയെങ്കിലും 
ചുംബിക്കുമല്ലോ.......
ഭൂമി പലരുടേതെന്നലും
 ആകാശം  എപ്പോളും 
 ഒന്നതുപോൽ 
പലതായാ നാം  ആകാശ
 ശൂന്യത്തിൽ  ഒരേ 
വേഗമുള്ള  ദിശയില്ലാത്തോരു 
പറവകളായി 
 നീന്തി നടക്കുമല്ലോ  ....
ഒരൊറ്റ ബിന്ദുവിൽ
 സന്തോഷം, ആഘോഷം 
പിന്നെ പ്രണയ മധുരവും 
നിറക്കുമല്ലോ 
 ആ ബിന്ദു മായുന്നതും 
നോക്കി ആകാശം 
കടലാകുമൊരു പ്രഭാത
 പ്രദോഷ നിമിഷത്തിൽ
കൊക്കുരുമ്മി നമ്മൾ
 പാടുന്ന പാട്ടിൻ വരികൾ
  സന്തോഷ  സന്താപ
  സമ്മിശ്രമാകാതെ
 ദുഃഖം മാത്രം
 നിറക്കുമല്ലോ ,
.പൊഴിക്കുന്ന അശ്രുക്കൾ
വിശ്വം ദീപ്തമാക്കുമല്ലോ
 വിശുദ്ധമാക്കുമല്ലോ 
..
ആ കണ്ണുനീരിന്നു ആയിരം
വർണ്ണം ആയിരം   ജാലമതിന്നു 
പ്പിന്നോ കടൽ വ്യാപ്തി .....
ആ കണം  പ്രപഞ്ച
 പ്രകാശമായി തിളങ്ങുമല്ലോ ...