ദൈവത്തെ കാണുമ്പൊൾ....

ദൈവത്തെ കാണുമ്പൊൾ....

കടുത്ത ചതികളിൽ തകർന്നു 
അയാൾ എങ്ങിനെയോ 
ആ ആരാധനാലയത്തിൽ 
എത്തി ....

എല്ലാവരും തിരക്കി തൊഴുന്ന 
അവിടേക്ക് അയാളും 
തിരക്കിൽ എത്തി  
നോക്കി....

അവിടെ അയാൾ
ഒരു രൂപം കണ്ടു,,,,

വിഗ്രഹമല്ലാത്ത 
ആ രൂപം ഇപ്പോളും 
അയാളുടെ മനസ്സിൽ ഉണ്ട്...

അതിനുശേഷം കുറച്ചു 
സമയം അയാളുടെ 
മനസ്സിൽ ഒരു പ്രത്യേക 
തരത്തിലുള്ള 
സന്തോഷം നിറഞ്ഞു 
കവിഞ്ഞു ,,,,,

ഒരു പാട് മനസ്സീക
വിഷമങ്ങൾക്കിടയിൽ ഉണ്ടായ
ഒരു ഉന്മാദം
 അല്ലെ അത് ?

അയാൾക്കതു ഒരു 
ദർശനമായി കാണാനാണ് 
ഇഷ്ടം ,,,,

ഭക്തിയിലൂടുള്ള യാത്ര 
തികച്ചും വ്യക്തിപരമായ 
ഒന്നാണെന്നാണ്‌ അവന്ടെ 
ഭക്തിശാസ്ത്രത്തിലെ 
ഒരു പേജിൽ പറയുന്നത് !...

(ഭക്തി ശുദ്ധവും പരിപൂർണ്ണവും 
വിശകലനാതീതവും  ആകണമെന്നും  
അതിൽ ഉണ്ടത്രേ ,,,)
അല്ലെങ്കിലും പലതിനെയും
വ്യാഖ്യാനിക്കാൻ 
ആകില്ലല്ലോ ...

(വ്യാഖ്യാനത്തിനുള്ള ശ്രമവും 
ആവശ്യമുള്ളതാണോ ?)

അവൻടെ ഭക്തി അവനു 
സന്തോഷവും 
ജ്ഞാനവും ഊർജ്ജവും 
ഒക്കെ തരുമ്പോൾ 
എനിക്കെന്താണ് 
അതിൽ ?

ചിലതുള്ളവൻ 
മറ്റുചിലത് 
അന്വേഷിച്ചേക്കും 
വായു ഉള്ളവൻ 
വെളിച്ചത്തെയും 
അന്നമുള്ളവൻ 
വസ്ത്രത്തെയും 
അന്വേഷിക്കുന്ന പോലെ ...