ഇരുമ്പുസത്യം
നിശയിരമ്പി പരന്നു ...........
വെട്ടം ചുരുണ്ടു ചുരുങ്ങീ..........
കനത്ത ഞരമ്പുകൾ പൊടിഞ്ഞു
ഉണ്മയായ ഇല്ലായ്മ പരന്നു .......
വേട്ടക്കാർ പെരുകി ..............
ഇരകൾ ചിരിച്ചു..................
വെട്ടം കാത്ത മൂഡത അവൾ അറിഞ്ഞു.....
നിലാവ് പാടുമ്പോൾ മുള പൊട്ടുമ്പോൾ
ജീവിതം അവർത്തിക്കുന്നു ............
പാപ പുണ്യമായ് പൂർവികർ ചിരിക്കെ .......
കുഞ്ഞു വീണ്ടും പാഠശാലയിലേക്ക് പോകുന്നു.
വെട്ടം ചുരുണ്ടു ചുരുങ്ങീ..........
കനത്ത ഞരമ്പുകൾ പൊടിഞ്ഞു
ഉണ്മയായ ഇല്ലായ്മ പരന്നു .......
വേട്ടക്കാർ പെരുകി ..............
ഇരകൾ ചിരിച്ചു..................
വെട്ടം കാത്ത മൂഡത അവൾ അറിഞ്ഞു.....
നിലാവ് പാടുമ്പോൾ മുള പൊട്ടുമ്പോൾ
ജീവിതം അവർത്തിക്കുന്നു ............
പാപ പുണ്യമായ് പൂർവികർ ചിരിക്കെ .......
കുഞ്ഞു വീണ്ടും പാഠശാലയിലേക്ക് പോകുന്നു.
-പ്രദീപ്
..........
..........
No comments:
Post a Comment